انجمن متخصصان روابط عمومی ایران (IAPRS) انجمن متخصصان روابط عمومي نهاد تخصصي، غير سياسي و غير انتفاعي است كه توسط جمعي از استادان، مديران و كارشناسان روابط عمومي تاسيس شده و با مجوز كميسيون ماده 10 احزاب فعاليت خود را در سال 1378 آغاز كرده است.
در دنیای عدم قطعیت، عدم اطمینان و عدم ثبات، روابط‌عمومی تلاش می‌کند تا با بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود، شرایطی را فراهم سازد که سازمان‌ها در ارتباط با مردم، تصمیمات اثربخش‌تر گرفته و عملکردهای مطلوب‌تری را به سرانجام رسانند تا از این طریق تفاهم دوسویه متوازنی بین سازمان‌ها و مخاطبان‌شان برقرار گردد. روابط‌عمومی علاوه بر عامل ارتباط دولت و مردم، به عنوان عامل هماهنگ‌کننده بخش‌های خصوصی و دولتی، بر اساس سیاست‌های کلان توسعه متوازن و همه‌جانبه، می‌تواند کارکردهای ارزشمندی در دامنه وسیعی از نهادهای مختلف جامعه داشته باشد.
سازمان‌ها، شرکت‌ها و نهادها برای دستیابی به اهداف کلان خود باید روابط اثربخش و باثباتی با ذینفعان و در مقیاس وسیع‌تر با افکارعمومی و کل جامعه برقرار سازند.
مدیریت سازمان‌ها نیاز جدی به یک استراتژی ارتباطی برای درک نگرش‌ها و ارزش‌های مخاطبان درون و برون سازمانی خویش دارند تا در سایه این درک و شناخت، فضای مناسبی فراهم گردد تا مدیران و کارشناسان روابط‌عمومی قادر باشند، ضعف‌ها و قوت‌ها را از حیث درون‌سازمانی و فرصت‌ها و تهدیدها را از جهت محیطی و پیرامونی به‌دقت در برابر مدیریت ترسیم کنند و همچون مشاوری آگاه و امین، مسیر حرکت سازمان به سوی تحقق اهداف را هموار سازند.
تاکید مسئولان به نقش و اهمیت روابط‌عمومی به‌عنوان بازوی کارآمد و مشاور مدیریت و عامل تسهیل‌کننده تفاهم و ارتباطات سازمان با مردم، این انتظار منطقی را ایجاد می‌کند که این رویکرد، در عمل نیز عینیت داشته باشد.
انجمن متخصصان روابط‌عمومی، ضمن تبریک «روز ملی ارتباطات و روابط‌عمومی» به همه فعالان این عرصه، از دولت می‌خواهد که بیش از پیش در جهت رشد و شکوفایی”علم، فن و هنر” روابط‌عمومی و نزدیک‌تر ساختن این نهاد به جایگاه واقعی‌اش گام‌های اساسی بردارد.
انجمن متخصصان روابط‌عمومی بر اساس مطالعات کارشناسی و در سایه تجارب علمی و عملی بیش از دو دهه فعالیت علمی و تخصصی، مصرانه می‌خواهد که توصیه‌ها و پیشنهادهای ذیل به صورت دقیق در مسیر اجرا قرار گیرد تا زمینه‌ها و شرایط مساعد برای رشد و بالندگی اعتلای دانش روابط‌عمومی در کشور فراهم آید:
۱) آیین‌نامه‌های اجرایی وظایف و اختیارات روابط‌عمومی‌های دستگاه‌های اجرایی که به دفعات از سوی دولت‌های قبلی صادر و به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ شده است مورد بازنگری مجدد قرار گرفته و با اعلام رسمی، همه مدیران سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی ملزم به اجرای کامل آن در سازمان‌ها شوند تا ضمن پرهیز از برخوردهای سلیقه‌ای، امکان هماهنگی و یکپارچگی در فعالیت‌های واحدهای روابط‌عمومی فراهم آید.
۲) ازآن‌جاکه جایگاه سازمانی روابط‌عمومی به‌طور گسترده می‌تواند بر میزان کارایی، اثربخشی و دامنه فعالیت‌های آن تاثیر بگذارد، انتظار می‌رود همان‌گونه که در آخرین مصوبه هیئت وزیران در سال ۱۳۸۶ آمده است، همه واحدهای روابط‌عمومی، مستقیما زیر نظر مدیر ارشد سازمان فعالیت کنند و این امر به‌صورت رسمی در نمودار تشکیلاتی منظور و آیین‌نامه‌ها اجرایی شود و تاکید می‌گردد این امر می‌تواند از تنزل بیش از پیش جایگاه هنرهشتم که متاسفانه با شیب تندی همراه شده است در سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی جلوگیری کند.
۳) با توجه به نقش مهم و تاثیرگذار انتصاب مدیران متخصص در روابط‌عمومی‌ها، ضرورت دارد مدیران ارشد سازمان‌ها، شایسته‌سالاری را در سرلوحه تصمیم‌گیری‌های خود قرار داده و در انتصاب افراد، تخصص و شایستگی را ملاک قرار داده و تنها به مورد اعتماد بودن بسنده نکنند؛ چراکه روابط‌عمومی فعالیتی حرفه‌ای و تخصصی بوده و باید مدیران آن نیز از دانش و مهارت لازم بهره‌مند و برخوردار بوده و تجربه و تسلط لازم را بر امور مختلف روابط‌عمومی دارا باشند تا در شرایط مختلف و با رعایت اصل اقتضاء بتوانند به‌موقع و درست تصمیم‌گیری و عمل نمایند.
۴) پیشنهاد می‌شود یک نهاد حرفه‌ای صلاحیت‌دار، مسئولیت مستقیم سیاست‌گذاری و نظارت بر عملکرد روابط‌عمومی‌ها و هماهنگی برنامه‌های ارتباطی دولت را بر عهده گیرد.
بدیهی است چنین نها‌دی باید در گام‌های آغازین، تنظیم و تدوین آیین‌نامه‌ها و دیگر زیرساخت‌ها و ابزارهای موردنیاز در زمینه‌های استانداردسازی فعالیت‌ها، تهیه ضوابط و معیارهای جذب و تعیین شاخص‌های شایستگی برای انتصاب مدیران، تدوین منشور اخلاق حرفه‌ای و نظارت جدی بر اجرای آن، تعیین ملاک‌های ارزیابی و سنجش عملکرد، حفظ و صیانت از حقوق صنفی و حرفه‌ای و دیگر حوزه‌های مرتبط با روابط‌عمومی را در دستور کار خود قرار دهد.
۵) ازآن‌جاکه پژوهش، اطلاعات و یافته‌های ارزشمندی را در اختیار برنامه‌ریزان قرار می‌دهد و احتمال موفقیت و نیل به اهداف موردنظر را افزایش می‌دهد، ضروری است همه مدیران و کارشناسان روابط‌عمومی، طراحی و اجرای طرح‌های پژوهشی را به‌عنوان پیش‌نیاز هرگونه فعالیت ارتباطی، در دستور کار خود قرار دهند و انتظار می‌رود مدیران ارشد سازمان‌ها نیز از این رویکرد، حمایت همه‌جانبه به‌عمل آورند.
۶) کلید اصلی رشد مستمر و حرکت شتابنده به‌سوی وضعیت آرمانی در روابط‌عمومی مستلزم اهتمام در بهسازی نیروی انسانی است و تحقق این امر مهم به کمک آموزش امکان‌پذیر است. از این‌رو انتظار می‌رود طراحی و اجرای دوره‌های آموزشی آکادمیک در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در رشته روابط‌عمومی و گرایش‌های وابسته با جدیت بیشتری دنبال شود و برای آموزش‌های قبل از خدمت و ضمن خدمت نیز از سوی مدیران ارشد سازمان‌ها و مدیران روابط‌عمومی اهتمام جدی به‌عمل آید. بدیهی است طراحی و اجرای یک پژوهش جامع به‌منظور سنجش نیازهای آموزشی و اولویت‌بندی و اجرای مستمر آنها با توجه به تغییرات مستمر می‌تواند همواره بر غنای فعالیت‌های آموزشی روابط‌عمومی بیفزاید.
۷) استراتژی برون‌سپاری فعالیت‌های غیراصلی می‌تواند کارایی و بهره‌وری را بهبود بخشد. بزرگترین مزیت برون‌سپاری، صرفه‌جویی در زمان و هزینه است. برون‌سپاری فعالیت‌های واحدهای روابط‌عمومی سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی نه‌تنها به افزایش کارایی و اثربخشی آنها کمک می‌کند بلکه موجب افزایش کمیت و کیفیت برنامه‌ها و فعالیت‌های ارتباطی نیز می‌شود. از این‌رو ضرورت دارد روابط‌عمومی‌ها در این مسیر گام برداشته و برون‌سپاری فعالیت‌ها را بیش از پیش جدی بگیرند.
۸) روابط‌عمومی‌ها باید همگام با سایر حوزه‌ها، بهره‌گیری حداکثری و عالمانه از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات را سرلوحه برنامه‌های خود قرار دهند و انتظار می‌رود مدیران ارشد سازمان‌ها، بسترهای لازم را برای تحول دیجیتال در واحدهای روابط‌عمومی فراهم آورند. طبیعی است که بهره‌گیری سنجیده و آگاهانه از رسانه‌های جدید و نمونه‌های تکامل‌یافته فنّاوری‌های اینترنتی، جزیی جدایی‌ناپذیر از این رویکرد است و باید به‌طور جدی مورد توجه و حمایت قرار گیرد.
۹) دستیابی به اهداف کلان روابط‌عمومی و کمک به ارتقای جایگاه و افزایش کارایی آن بدون آگاهی کامل مدیران ارشد سازمان‌ها از اهمیت و اثربخشی روابط‌عمومی در معادلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی امکان‌پذیر نیست. بنابراین، آگاهی و توجیه مدیران ارشد سازمان‌ها نسبت به این امر و تقویت مهارت‌های ارتباطی، انگیزه آنان برای حمایت جدی و همه‌جانبه از روابط‌عمومی‌ها باید در دستور کار قرار گیرد و دولت در این زمینه، نقش اساسی دارد.
۱۰) شکل‌گیری انجمن‌ها و موسسات تخصصی و حرفه‌ای در عرصه روابط‌عمومی، فرصت‌ها و ظرفیت‌های فراوانی را در اختیار دولت‌مردان قرار می‌دهد تا از آنها به‌عنوان بازوهای کارشناسی خود در جهت نیل به اهداف سازمانی بهره گیرند. انتظار می‌رود حمایت جدی از این تشکل‌ها از سوی دولت‌مردان، یک ضرورت و اولویت حیاتی تلقی شود.
انجمن متخصصان روابط‌عمومی به عنوان یک تشکل علمی، تخصصی و حرفه‌ای، به لحاظ بهره‌مندی از توان، تجربه، صلاحیت علمی و ماهیت غیردولتی، آمادگی کامل دارد تا برای تحقق پیشنهادها و برنامه‌های ارایه‌شده در این بیانیه، همه‌گونه امکانات و ظرفیت‌های خود را در اختیار برنامه‌ریزان، مدیران و تصمیم‌گیران در بخش‌های دولتی و خصوصی قرار دهد.
ویرایش: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱